Eigenlijk zou ik het liefst alles met een kroontjespen tekenen, omdat ik de onberekenbaarheid van zo’n pennetje en de bijbehorende oostindische inkt zo aantrekkelijk vind. Maar in de praktijk erger ik me, als ik zo’n pennetje gebruik, continu aan het fijn dat-ie er best vaak geen inkt uitkomt. Dus experimenteerde ik met ander materiaal. Met mijn vulpen bijvoorbeeld, maar daarvan vond ik de inkt toch niet zwart genoeg. Hema-markers, maar die bleken niet waterdicht. Markers van Faber-Castell – vond ik de punt te hard. Sakura markers – punt juist te zacht. Steadler – te dik. En zo modderde ik voort.
Totdat ik ooit ergens – ik weet niet eens meer waar – een Pentel Tradio Stylo kocht. Ik vond ‘m best duur, iets van zevenenhalve euro. Maar die punt! Dit pennetje heeft een fijnschrijverpunt, die aanvoelt als een vulpenpunt. Flexibel, maar niet te. De inkt is echt diep roetzwart. En als je net een nieuwe vulling hebt ingedraaid, spettert de inkt zelfs wel eens een beetje. Want dat is dus ook geweldig: je kunt nieuwe vullingen voor de Pentel Tradio Stylo kopen. En die kosten nog geen drie euro, dus dat is nog betaalbaar voor een grootverbruiker als ik.
De Pentel Tradio Stylo is verkrijgbaar in de kleuren zwart, blauw, zilver, rood en groen en is onder andere te koop bij Penstore.nl en Pentelarts
Illustratie: Jaqueline Storm
