In gesprek met Gemma Koomen (waterverf maand)

Al een aantal jaren volg ik de Engelse illustrator Gemma Koomen op Instagram en ik raak altijd erg geïnspireerd door haar prachtige gouache illustraties. Toen twee jaar geleden haar eerste prentenboek ‘Flock. A treekeeper adventure’ werd gepubliceerd, maakte mijn hart een sprongetje: een heel prentenboek vol met haar prachtige (vaak paginavullende) illustraties!

In onze waterverf themamaand besteden we graag aandacht aan dit prachtige prentenboek, dat inmiddels in het Nederlands wordt uitgegeven onder de naam ‘Sylvia & Sief’. Naast illustrator is Gemma ook de auteur van het boek. We zijn erg benieuwd naar het ontstaansproces en achtergrond en zijn erg blij dat we Gemma mochten interviewen.

Het boek gaat over een klein meisje Sylvia, die zo klein is als een duim, met een hoofd nog kleiner dan een hazelnoot. Sylvia leeft samen met andere mini mensjes in een grote boom aan de rand van het bos. Ze leeft in haar eigen wereldje en heeft niet zoveel contact met de andere kinderen, totdat ze vrienden wordt met een vogel.

Ik heb vaak de behoefte om vogels, dieren, bomen, planten en kleine details zoals zaaddoosjes en wilde bloemen te observeren.

Dit is je eerste kinderboek. Heb je er altijd van gedroomd om een kinderboek te schrijven en te illustreren?

Ik denk in zekere zin wel. Van kinds af aan tekende en schreef ik al graag op een verhalende manier. Het duurde een tijdje voordat ik realiseerde dat het ook iets was, wat ik zou kunnen doen. Ik had altijd al een grote liefde voor prentenboek illustraties. Pas toen ik zelf moeder werd en ondergedompeld werd in de wereld van de kinderboeken, kreeg ik sterk het gevoel dat dit iets was waar ik naar toe wilde werken.

In een boom leven als een mini mensje en kunnen praten met dieren is het soort droomwereld waarin ik zelf graag zou willen zijn. Wat heeft jou geïnspireerd tot het maken van dit boek?

Ik heb altijd al een sterke binding gehad met de natuur. Ik heb vaak de behoefte om vogels, dieren, bomen, planten en kleine details zoals zaaddoosjes en wilde bloemen te observeren. Wonend op een biologische boerderij in Northumberland geeft mij de mogelijkheid om vanuit mijn raam te kijken naar zwermen spreeuwen, kauwtjes en puttertjes en meer zeldzame soorten zoals rode eekhoorns en uilen. Op zulke momenten ontstaan in mijn hoofd vanzelf allerlei verhalen.

Mijn dochters waren beiden vrij gevoelig, verlegen en afwachtend in het aangaan van vriendschappen. Ik wilde graag een verhaal vertellen dat vooral mijn jongste dochter, die net zou beginnen met school, zou helpen met een personage waarmee zij zichzelf zou kunnen identificeren. Een personage die het prettig vindt om alleen te zijn maar het ook fijn vindt om zich met anderen te verbinden en zich onderdeel te voelen van een gemeenschap.

Ik wilde graag een eigen afbeelding van een meisje op de rug van een vogel. De originele schetsen die ik maakte ontwikkelde zich tot het karaktertje Sylvia.

Kleine Sylvia doet mij denken aan Duimelijntje, mijn favoriete sprookje van Hans Christian Andersen. Zijn er verhalen, schrijvers of illustrators die je hebben geïnspireerd bij het maken van je boek

Ja, een van de boeken die mij geïnspireerd heeft is ‘Kabouters Reizen’ van Rien Poortvliet. Het is een vrij apart en lief, klein kartonnen boekje, maar ik was dol op de afbeelding van kabouters op een eend. Ik wilde graag een eigen afbeelding van een meisje op de rug van een vogel. De originele schetsen die ik maakte ontwikkelde zich tot het karaktertje Sylvia. Ik was ook erg geïnspireerd door Beatrice Alemagna’s boek ‘On a magical do nothing day’. Er zit iets krachtigs in dit boek, over een directe connectie met de natuur, wat ik ook graag in mijn boek wilde hebben. Ook was ik geïnspireerd door Elsa Beskows wereld, de overvloedige connectie met het wezenlijke van de natuur en het geloofwaardig soort magisch realisme waarmee iets uitzonderlijks gebeurt in de natuur.

Je bent niet alleen de illustrator, maar ook de schrijver van het boek. Kun je ons vertellen hoe het verhaal tot stand kwam. Begon je eerst met schrijven of met tekenen?

Ik ben begonnen met tekenen. Daarna heb ik een Skillshare cursus van Kate Bingaman Burt gedaan over het maken van zines en maakte een basisverhaal op gevouwen A4-tjes. Vervolgens ben ik benaderd door mijn editor bij Quarto books met de vraag of ik een verhaal wilde schrijven gebaseerd op een tekening die ik op Instagram had gedeeld van een meisje op de rug van een spreeuw. Van hieruit ontwikkelde het verhaal zich. Ik heb er concrete ervaringen en observaties van mijn eigen kindertijd en mijn dochters in verwerkt. Ik heb conceptversies gemaakt om het te verkorten tot een prentenboek, onder vakkundige begeleiding van mijn editor en de boekontwerper bij Quarto.

Het meest intensieve teken- en schilderwerk deed ik in blokken van vier maanden, tussen het moederen en het werken voor mijn webshop en opdrachten door.

Hoe lang heb je gewerkt aan het boek. Werkte je er bijvoorbeeld in een aaneengesloten periode aan of ontstond het tussen je normale dagelijkse dingen en je werk.

Het maakproces heeft mij denk ik ongeveer twee jaar gekost, vanaf opdrachtverlening tot publicatie. Het meest intensieve teken- en schilderwerk deed ik in blokken van vier maanden, tussen het moederen en het werken voor mijn webshop en opdrachten door. Maar mijn echtgenoot Jody heeft mij erg ondersteund door de verzorging van de kinderen en het huishouden over te nemen zodat ik tijdens deze periodes in staat was om intensief te werken.

De illustraties zijn werkelijk prachtig. De composities zijn erg mooi, de personages lief en geloofwaardig en de kleuren zijn zo helder en levendig. Welke technieken heb je gebruikt voor je illustraties? Hebben de originele dezelfde grootte als die in het boek?

Dank je wel! Ik heb Acryla Gouache gebruikt voor het schilderwerk. Dit vond ik heel fijn werken. Omdat je er zo goed gelaagd mee kan werken, kon ik heel makkelijk onderdelen van de illustratie aanpassen. Met kleurpotlood heb ik details toegevoegd en hier en daar ook wat pastel gebruikt.

Ik heb levensgroot gewerkt. Ik ben begonnen met schetsen met grafietstaafjes en potlood in mijn A3 schetsboek. Deze heb ik later overgetrokken met inkt en met overtrekpapier naar de lichtbak gebracht en het vervolgens rechtstreeks op dik Arches papier geschilderd. Ik heb in drie hoofdlagen gewerkt, een laag met uitgewassen verf die de kernkleuren uitlichten, een meer gedetailleerde laag die onderdelen als karakters, bomen en planten toevoegen en de laatste, bovenste laag met de belangrijkste details, gezichtskenmerken, texturen etcetera.

De Engelse versie heeft de ondertitel ‘A tree keeper adventure’. Betekent dit dat er meer verhalen over de ‘tree keepers’ (in de Nederlandse vertaling: boomvriendjes) komen?

Dat zou ik heel graag willen. Volgens mij houdt de uitgever deze mogelijkheid open. We zullen zien!

Heb je tips voor illustratoren die graag een prentenboek zouden willen schrijven en illustreren?

Ja, teken elke dag, heb er plezier in om karakters te ontdekken en te ontwikkelen, deel je werk op sociale media, hou vol en wees toegewijd om je te ontplooien, ontwikkelen en groeien in je eigen unieke stijl.

Je naam klinkt Nederlands. Toen ik je werk voor het eerst zag op Instagram dacht ik in eerste instantie dat je Nederlands was. Heb je Nederlandse roots?

Ja, Koomen is inderdaad Nederlands. Ik heb mijn mans naam aangenomen toen we trouwden. Zijn familie komt uit Grave, in Brabant. Ik heb zelf geen Nederlandse wortels, maar ik voel mij verbonden met Nederland. We zouden heel blij zijn als we daar meer tijd konden doorbrengen en vinden het fijn dat de Nederlandse cultuur en taal onderdeel zijn van ons leven.

Foto’s en illustraties: Gemma Koomen

Shop the story

Dit artikel bevat affiliate links