Dit artikel werd eerder gepubliceerd (op 6 januari 2019) maar in onze WATERVERF maand mag het mooie werk van Enzo en dit prachtige boek niet ontbreken!
Het boek ‘Anne, het paard en de rivier’ (een samenwerking van Enzo Pérès-Labourdette met schrijver Wouter Klootwijk) krijgt niet alleen van de GUMCLUB een dikke pluim en al onze zes duimen blij omhoog maar ook een vlag en wimpel van de CPNB en hoort volgens de stichting de Best Verzorgde Boeken tot één van best verzorgde van 2018. We zijn dan ook erg nieuwsgierig naar Enzo’s nieuwste boek: ‘Wat ik de bomen wil vertellen’. Zeker omdat we op Enzo’s instagram account zagen dat hij voor dit boek naar Spitsbergen (Spitsbergen!) is geweest om onderzoek te doen.
Wat een kleurrijk, bijzonder jaar moet dit zijn geweest. Daarom hebben we illustrator Enzo Pérès-Labourdette gevraagd naar zijn verhaal. Over zijn afgelopen -illustratie- jaar, de reis naar Spitsbergen, zijn werkwijze, en plannen voor het nieuwe jaar.
spread uit ‘Anne, het paard en de rivier’.
Hoe kijk je terug op je illustratiejaar?
Mijn grootste hoogtepunt van het afgelopen jaar is het afmaken van mijn nieuwe prentenboek ‘Wat ik de bomen wil vertellen’. Het boek is geïnspireerd op een reis die ik heb gemaakt in 2016. Ik deze reis toen dankzij een beurs van de Fiep Westendorp Foundation kunnen maken naar het meest noordelijke dorp op aarde: Ny-Ålesund, op het pool-eiland Spitsbergen. Daar heb ik bijna drie weken met een bioloog (Maarten Loonen) onderzoek kunnen doen voor mijn boek. Met het boek wil ik het thema van klimaatverandering bespreekbaar maken voor kinderen. Het boek legt niet uit wat klimaatverandering is, maar zorgt er wel voor dat het kind vraagtekens krijgt bij het smelten van het poolijs. Zo kunnen de volwassenen die het voorlezen zelf kiezen hoe ze het gesprek aangaan. Ook won mijn eerste kinderboek ‘Anne, het paard en de rivier’ een aantal prijzen. Het boek werd bekroond met een vlag en wimpel en werd gekozen tot één van de best verzorgde boeken van 2017. Ook leuk!
Deze zomer werd Emilie Sitzia bijzonder hoogleraar illustratie aan de Universiteit van Amsterdam. De titel van haar inauguratie rede is een citaat van jou: ‘Illustration is everyone’s mother tongue’. Hoe kwam je tot deze uitspraak?
Ja, dat klopt! Ik zei dit tegen Emilie tijdens een gesprek over waarom ik heb gekozen illustrator te worden. Ik ben, toen ik zeven was, vanuit Frankrijk naar Nederland verhuisd maar beheerste de Nederlandse taal niet. Ik kwam er al snel achter dat ik met tekeningen wel gewoon kon communiceren met klasgenootjes. Illustraties zijn een universele taal die we als kind al beheersen.
Wat zijn je plannen voor het nieuwe jaar?
Ik ben best een beetje extreem in het stellen van ‘nieuwjaarsdoelen’. Een soort goede voornemens maar dan to the max. Ik kies altijd een thema uit waar ik mijn doelen omheen plan. Dit jaar was mijn thema ‘gezondheid’. Als freelance illustrator vergeet je weleens goed voor jezelf te zorgen omdat je zo met je passie bezig bent. Maar als je niet goed in je vel zit als creatieveling maak je ook geen goed werk. Zo heb ik mezelf heel streng verplicht om drie keer per week te gaan sporten. Ook heb ik leren mediteren en ben ik een dagboek bij gaan houden. Ik merk dat ik veel meer evenwicht heb in m’n leven daardoor en problemen tijdens projecten veel meer los kan laten.
Ik denk dat ik van 2019 een ‘samenwerking’ jaar maak. Ik wil meer met makers uit andere disciplines werken om zo tot spannende projecten te komen. Animatie, keramiek, textiel … en wie weet wat meer! Ik ben nu bezig met een volgend boek van Wouter Klootwijk. Ook ontwerp ik een collectie sjaals voor een klant in Vietnam, een superleuk groot project.
sjaal ontwerp for Monsieur Fox – heren accessoires Dubai
Wat goed om te horen dat er een nieuw boek van jou en Wouter Klootwijk aankomt. Wilde je altijd al (kinder)boeken maken?
Als kind verzon ik samen met mijn Engelse opa sprookjes en verhalen. Hij schreef deze op in een schriftje en dan maakte we er vervolgens samen een tekening bij. Ik denk dat ik eigenlijk toen al eigen boeken wou maken.
Hoe begin je aan een nieuw boek?
Ik verzamel eerst ontzettend veel beeldmateriaal om de sfeer van het boek een beetje te bepalen en zal vervolgens veel nadenken over hoe de wereld eruit ziet waarin ik mijn personages wil plaatsen. Het is een beetje alsof ik het decor voor een operastuk in mijn hoofd inbeeld. Dat zie je ook altijd van de voorkant, net als wanneer je een prentenboek inkijkt. Ik schets vervolgens de beelden zoals ik die voor me zie. Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik echt ontzettend weinig schets. Ik heb bijvoorbeeld helemaal geen schetsboeken. Alleen maar gigantische verzamelingen beeld. Het belangrijkste is om het verhaal uit te schetsen per pagina. Deze pagina’s plak ik dan aan elkaar om te kijken of het verhaal goed werkt wanneer de pagina’s omgeslagen worden. Maar vervolgens ga ik meteen door met het uiteindelijk beeld.
spread uit: ‘Wat ik de bomen wil vertellen’ – Enzo Pérès-Labourdette
Wat is jouw tip voor (beginnende) illustratoren?
Ik ben zelf net een paar jaar afgestudeerd, maar als ik een tip zou moeten geven is het dat elke stap die ik zet precies hetgene is wat ik eng vind! Als iets spannends of onwennig voelt als mens is dat vaak precies wat je moet doen. Ik was vroeger ontzettend bang om uit de kast te komen, maar toen het eenmaal was gebeurd voelde het zó bevrijdend. Het voordeel daarvan was dat vervolgens weinig dingen nog echt eng zijn. Toen ik nog studeerde vond ik het heel eng om artdirectors te mailen voor opdrachten. Dus ik bedacht wat ik het spannends zou vinden (The New York Times) en heb ze toen gemaild. Dat was toen meteen mijn eerste grote opdracht! Alle goede dingen tot nu toe in mijn carrière zijn zo tot stand gekomen.
redactionele illustratie voor opiniepagina New York Times
Tot slot: Wat is je favoriete gum?
Ik gebruik eigenlijk nooit een gum omdat ik vooral in waterverf werk. Ik koop om de zoveel tijd een gum omdat ik de oude niet kan vinden, en raak hem dan na een keer gebruiken weer kwijt. Dus naar deze twee moest ik ook even zoeken.
Foto’s en illustraties: Enzo Pérès-Labourdette
beeld op de homepagina: spread uit ‘Wat ik de bomen wil vertellen’ van Enzo Pérès-Labourdette
Shop the story
